Oberallpass gehaald, gefietst en overwonnen

Goedemiddag allemaal,

vanuit Ilanz een update over onze vorderingen. We zijn inmiddels op de terugweg. Maar we zullen verder gaan bij waar we gebleven waren, Schaffhausen.

In Schaffhausen hadden we nog te maken met de hittegolf. We zijn van daaruit doorgefietst naar de Bodensee. Daar hebben we een camping gepakt aan de Bodensee. Even relaxen aan het water. Wat heerlijk en wat een rust. We staan op een “tenten gedeelte“ op de camping, ver van het toilet en een scheef terrein. Maar we zetten de tent zo neer dat het bloed niet naar je hoofd stijgt en lekker onder de boom voor de schaduw. Het is nog steeds erg warm. We eten in het dorp bij een döner imbiss, heerlijk gegeten met een salade en pizza. De Belgische motorburen zeggen dat er onweer komt. Het ontwikkelt zich boven de Bodensee en het lijkt aan ons voorbij te trekken, maar helaas niets is minder waar. Het gaat onweren zoals wij nog nooit hebben meegemaakt, en staan we ook nog onder een boom en ver van het toiletgebouw. Dit is dan ook gelijk de laatste keer in een tent in dit gebied. Al met al hebben we geen schade opgelopen, beetje slecht geslapen, maar verder niet.

De volgende dag klimmen we weer op de fiets. Het is nog droog, maar na 45 km gaat het regenen en horen we het onweer er weer aankomen. Inmiddels zijn we de grens gepasseerd met Oostenrijk. Dit is een verassing, en we besluiten hier te overnachten.

In dit landhotel gaan we eveneens eten. Het werd bijna een reanimatie, bij het voorgerecht van Chris werd een glazen potje neergezet met wat poederachtig iets erin. Geen idee wat het was, en het werd ook niet verteld. Chris proeft niet iets, maar steekt een heel lepeltje in zijn mond van dit goedje. Er kwam geen woord uit, liep rood/blauw aan. Uiteindelijk hebben we achterhaald dat het een mengsel was van gedroogde gemalen chilipepers met zout, recept van het huis. Tip: proef een fractie op je vinger in plaats van een heel lepeltje.

De bergen zijn inmiddels in zicht, en het is een feestje om met mooi weer hier te mogen fietsen.

Bergen houdt eveneens in dat er meer geklommen moet worden. De vlakke trajecten laten we achter ons, nu moeten we klimmen naar Jenins, een super mooi plaatsje. Soms moet je er wat voor over hebben om mooie uitzichten te hebben.

We stoppen in Landquart. Dit vooral links laten liggen mocht je in de buurt komen, voormalig Oost Duitsland is er gezellig bij. Het hotel ziet er echt Zwitsers uit aan de buitenkant. Van binnen is het vooroorlogs. En nog het ergste: douchen met het hele hotel op de douche op onze gang, toilet eveneens op de gang. De eigenaresse vraagt of we savonds komen eten, snel geven we aan dat we onderweg al gegeten hebben...gelukkig is het zonder ontbijt. Lijkt me beter gezien de staat van het hotel aan de binnenkant. Gelukkig is het bed schoon en de handdoeken ook. Douchen met slippers aan is de enige optie, net als op de camping, dit laatste was een beter alternatief geweest.

Na het gezellige Landquart gaan we verder op weg en komen bij de Rheinschlucht in de buurt van Bonaduz. Geweldig om te zien, de uitgesleten gang waar het water heeft gestaan. Het weer slaat om en van de spetterij komen we in de regen. Gelukkig is er een Gasthaus annex bierbrouwerij, genaamd Rössli. Savonds komen er wat fietsers aan welke nat van de regen daar komen eten en een paar uur slapen. Ze doen mee met een race om in 3 dagen zo snel mogelijk 500 km af te leggen. Ze worden in de peiling gehouden door middel van gps.

Zaterdag 25 juni zijn we inmiddels. We hebben een route over voornamelijk gravelpaden. En met klimmen en dalen. Bij Cumpadials moeten we stijl omhoog naar een kapelletje hoog op de berg. Er staat vermeld dat de weg is afgesloten, maar een paar Zwitsers op de fiets geven aan dat je er gewoon door kan. Een andere weg is volgens hun net zo stijl. Dat hebben we geweten, zo stijl met al onze tassen aan de fiets, geen doorkomen aan, dus stukken moeten lopen. En daar wordt je niet vrolijk van om een zware fiets vooruit te moeten schuiven de berg op. Uiteindelijk aangekomen bij het kapelletje en daarna mogen we weer vrolijk naar beneden. We besluiten gelijk dit op de terugweg niet nog een keer te doen. Dit gaan we omzeilen, en dit blijkt ook heel goed te kunnen. Met gespannen kuiten komen we aan in Rueras. We zitten dan al op de Oberallpass. Voor de polarstepsvolgers was al bekend dat we niet van lotje getikt zijn om af te dalen naar Andermatt, daar een godsvermogen te betalen voor een kamer en dan weer net zo hard terug de Oberallpass op te fietsen. We stoppen op het hoogste punt, de Oberalppass. En dan gaan we retour.

En ja dat was vandaag. Zondag, 26 juni fietsen we omhoog de Oberallpass op. Daar maken we wat foto’s, spreken nog wat mensen en gaan weer naar beneden. Vervolgens zoeven we via de grote weg naar Ilanz. Hier hebben we een kamer op de 6e verdieping met een super uitzicht. Even nog genieten van het aanzicht van de bergen, zolang het nog kan, het blijft mooi.

Helaas geen sneeuw op de Oberallpass, maar wel in de bergen erom heen.

Tot zover de vorderingen van ons. Af en toe denken wij ook wel eens, waar zijn we aan begonnen, maar de mooie plaatjes maken het altijd weer goed.

groeten van ons en tot de volgende keer.

ps Stien en Ben, wat leuk dat jullie op Bon Crouzet staan, ons favoriete plekje in Frankrijk (Mnt Ventoux). We zijn in April daar geweest. En Ben, Chris is weer gewisseld door omstandigheden. Maar alles verder goed.