Van de ene klim naar de andere
Door: Chris en karin
Blijf op de hoogte en volg Chris en Karin
24 Mei 2017 | Frankrijk, Pézenas
Hallo allemaal,
Het heeft even geduurd maar hier zijn we weer met het vervolg op ons vorige verslag.
Alleerst willen we even doorgeven dat het echt een super route is van Benjaminse, enig nadeel is dat er dus zoals al eerder aangegeven er onderweg heel erg veel gesloten is...en dan moet je verder fietsen.
Wat we in het vorige verslag vergeten waren te vermelden is dat in Cluny een echt Franse camping zit, of te wel een gat in de grond met een steigbeugel aan de muur. Twee plateautjes om je voeten op te zetten, en ja, mikken maar. Voor de mensen welke dit nog niet eerder hebben meegemaakt even de tip van de week: eerst plassen en dan de deur opendoen en dan pas doorspoelen, het wil nog wel eens dat er een stortvloed aan water komt om alle narigheid weg te spoelen....en je kunt dan gelijk zo hard mogelijk wegrennen...
Het is jammer dat we geen geurbuiltje kunnen meemailen en een geluidsfragment. Het geurbuiltje betreft niet het toilet van hierboven maar de kruidige natuur, de geur van water, zeker, water kun je ruiken, en de bepaalde soorten grond/bomen en bloemen, heerlijk. En de geluiden, we worden de hele trip al vergezeld door een koekoek, we gaan ervanuit dat het dezelfde is (haha) en de krekels. Mooie natuurgeluiden. Alleen als je hoog genoeg zit, en dat hebben we gedaan, dan hoor je zelfs geen vogels meer fluiten.
Op 18 mei zijn we vertrokken vanuit Roanne met het doel om die dag twee klimmen te pakken. De man van het hotel gaf aan dat het de hele dag zou gaan regenen, maar gewoon gaan..onderweg gaat het goed, het spettert wat, maar niet van veel betekenis, wel dreigende luchten, maar nog geen bak water, maar daar hebben we ook kennis mee gemaakt, net op een beste afdaling na een klim van 11 kilometer lang tot 1000 meter hoogte, komt er een bak water naar beneden, geen mogelijkheid tot schuilen op de afdaling, dus tot op de draad nat, daarom voortijdig afgebroken en hotel gepakt in Saint Just. Hier hebben we voortreffelijk gegeten, menu met een kaastrolley. Jawel, bij ons hebben een kaasplankje, daar hadden ze een hele trolley vol met kaas, en je mocht gewoon aanwijzen wat je wilde hebben...voor de kaasliefhebbers een walhalla.
De volgende dag eveneens niet geweldig weer, maar gewoon lekker op de fiets tichting Ambert. Onderweg hebben we niet 1 klim maar twee tot 1000 meter hoogte.
De eerste bij Noiretable en de tweede bij Le Bugeron. Wel gestopt in Ambert. Een beetje een apart plaatsje, volgens ons zit er wat in het water of ligt het aan de kaas van Ambert, of het is de hoogte (525 meter). De mensen zijn hier een beetje vreemd, dit hebben we eerder meegemaakt op een vakantie toen we in Die waren...dit lag ook hoog..we hebben wel water meegenomen voor onderweg, ja je moet toch wat, maar gelukkig hebben we geen symptomen van Die/Ambert opgelopen...en de mevrouw van het hotel had mannenhanden en een hele zware stem....
We zijn alweer bij 20 mei aangekomen, een bijzondere eindbestemming hebben we hier, Le Puy en Velay, in het hart van het Parc National Regional Livrados-Forez. Maar dan moeten we eerst wederom klimmen, vandaar de titel van dit verslag, de eerste klim bij Bonneval en daarna Le Chaisse Dieu. De afdalingen zijn wel erg mooi via Sembadel en Allegre. Vervolgens fiets je op Polinac af, een dorp op de berg, en vervolgens na wederom klimmen kom je afdalend Le Puy binnen. Dit is super bijzonder met een Madonna op de berg en een cathedraal op een andere berg. De stadscamping ligt centraal bij het centrum, hier hebben we eveneens een mede"lotgenoot" getroffen, welke vanuit Putten naar Barcelona fietst.
En dan denk je dat je uit de klimmerij bent, vergeet het maar, bij Langonge 3 km klimmen tot een hoogte van 1245 meter. Maar dan heb je wel het Centraal Massief bedongen. Gelukkig hebben we ook wat enorme bergen kunnen skippen door ellenlange fietstunnels. Dit is een oude spoorrails welke als fietspad is omgetoverd. Super fietsen dus.
En al dat klimmen wordt beloond, met een super mooie waterval en de Gorges de Chessaze. En dan denk je te kunnen overnachten op de stadcamping in Saint Ambroix. Daar aangekomen, hele dorp opgebroken, duurt even voordat we de bordjes van de camping gevonden hebben, maar dit is gelukt, en dan kom je bij de camping, hek dicht, hoog gras, tarieven van 2015 bij de receptie...een afgebrand dorp dus.
Hotels, eveneens fermee....het zit ons niet mee, dus maar gewoon de route verder gevolgd en jawel, camping 3,5 km vanaf St. Ambroix, aan de Ceze.
En dan gister, op pad maar door de warmte toch iets van de route afgeweken, op naar Cardet. Hier hebben we 5 jaar geleden gestaan met de caravan, bij toeval, gestrand met de auto. Hier kun je lekker zwemmen, en lekker eten. Gister restaurant gesloten, maar we konden er toch terecht.
Tijdens het zwemmen, komen we oude bekende tegen, Sjaan en Harry, welke we eveneens 5 jaar geleden in mei op de camping in Crest hebben ontmoet. Wat een toeval, wie weet wie we onderweg nog meer tegen gaan komen? even lekker bijgepraat, was gezellig.
Woensdag, vandaag dus, heel vroeg vertrokken ivm de warmte. Om 7 uur zaten we kant en klaar op de fiets, tentje weer op de plek op de bagagedrager en alles weer aan de fietst gehaakt. Planning van vandaag hebben we niet echt, mede gezien de
warmte. Wat we wel weten is dat we een klim krijgen naar Saint-Guilhem-le-Desert. De afdaling is heel bijzonder, via een kloof. Ja den ben je heel erg klein....een weggetje tussen metershoge bergen. Super belevenis, ook de klim, een weg met aan beide kanten kurkbomen, beetje het desertgevoel maar dan met bomen en niet met zand...
Om 8 uur vanmorgen was het al 20 graden, en dat terwijl we richting Ambert 4 graden in de hoogte hebben gehad, met hagel...en nu vallen de mussen van het dak af...
Omdat er onderweg wederom alles gesloten was hebben we vandaag met 36 graden op de fiets en 31 graden in de schaduw een afstand van 116 km gemaakt. Gelukkig een camping in Pezenas met zwembad, dus ff afgekoeld in het Zwembad. Hier hebben we wel wat bekijks, een duopenotti effect, zwaar afgetekende fietskleding, bruine halve armen en benen...
Tot zover onze vorderingen.
Tot de volgende log en voor iedereen die nu ook op vakantie is of onderweg is, geniet ervan, hopelijk net zo veel als ons.
Chris en Karin
Het heeft even geduurd maar hier zijn we weer met het vervolg op ons vorige verslag.
Alleerst willen we even doorgeven dat het echt een super route is van Benjaminse, enig nadeel is dat er dus zoals al eerder aangegeven er onderweg heel erg veel gesloten is...en dan moet je verder fietsen.
Wat we in het vorige verslag vergeten waren te vermelden is dat in Cluny een echt Franse camping zit, of te wel een gat in de grond met een steigbeugel aan de muur. Twee plateautjes om je voeten op te zetten, en ja, mikken maar. Voor de mensen welke dit nog niet eerder hebben meegemaakt even de tip van de week: eerst plassen en dan de deur opendoen en dan pas doorspoelen, het wil nog wel eens dat er een stortvloed aan water komt om alle narigheid weg te spoelen....en je kunt dan gelijk zo hard mogelijk wegrennen...
Het is jammer dat we geen geurbuiltje kunnen meemailen en een geluidsfragment. Het geurbuiltje betreft niet het toilet van hierboven maar de kruidige natuur, de geur van water, zeker, water kun je ruiken, en de bepaalde soorten grond/bomen en bloemen, heerlijk. En de geluiden, we worden de hele trip al vergezeld door een koekoek, we gaan ervanuit dat het dezelfde is (haha) en de krekels. Mooie natuurgeluiden. Alleen als je hoog genoeg zit, en dat hebben we gedaan, dan hoor je zelfs geen vogels meer fluiten.
Op 18 mei zijn we vertrokken vanuit Roanne met het doel om die dag twee klimmen te pakken. De man van het hotel gaf aan dat het de hele dag zou gaan regenen, maar gewoon gaan..onderweg gaat het goed, het spettert wat, maar niet van veel betekenis, wel dreigende luchten, maar nog geen bak water, maar daar hebben we ook kennis mee gemaakt, net op een beste afdaling na een klim van 11 kilometer lang tot 1000 meter hoogte, komt er een bak water naar beneden, geen mogelijkheid tot schuilen op de afdaling, dus tot op de draad nat, daarom voortijdig afgebroken en hotel gepakt in Saint Just. Hier hebben we voortreffelijk gegeten, menu met een kaastrolley. Jawel, bij ons hebben een kaasplankje, daar hadden ze een hele trolley vol met kaas, en je mocht gewoon aanwijzen wat je wilde hebben...voor de kaasliefhebbers een walhalla.
De volgende dag eveneens niet geweldig weer, maar gewoon lekker op de fiets tichting Ambert. Onderweg hebben we niet 1 klim maar twee tot 1000 meter hoogte.
De eerste bij Noiretable en de tweede bij Le Bugeron. Wel gestopt in Ambert. Een beetje een apart plaatsje, volgens ons zit er wat in het water of ligt het aan de kaas van Ambert, of het is de hoogte (525 meter). De mensen zijn hier een beetje vreemd, dit hebben we eerder meegemaakt op een vakantie toen we in Die waren...dit lag ook hoog..we hebben wel water meegenomen voor onderweg, ja je moet toch wat, maar gelukkig hebben we geen symptomen van Die/Ambert opgelopen...en de mevrouw van het hotel had mannenhanden en een hele zware stem....
We zijn alweer bij 20 mei aangekomen, een bijzondere eindbestemming hebben we hier, Le Puy en Velay, in het hart van het Parc National Regional Livrados-Forez. Maar dan moeten we eerst wederom klimmen, vandaar de titel van dit verslag, de eerste klim bij Bonneval en daarna Le Chaisse Dieu. De afdalingen zijn wel erg mooi via Sembadel en Allegre. Vervolgens fiets je op Polinac af, een dorp op de berg, en vervolgens na wederom klimmen kom je afdalend Le Puy binnen. Dit is super bijzonder met een Madonna op de berg en een cathedraal op een andere berg. De stadscamping ligt centraal bij het centrum, hier hebben we eveneens een mede"lotgenoot" getroffen, welke vanuit Putten naar Barcelona fietst.
En dan denk je dat je uit de klimmerij bent, vergeet het maar, bij Langonge 3 km klimmen tot een hoogte van 1245 meter. Maar dan heb je wel het Centraal Massief bedongen. Gelukkig hebben we ook wat enorme bergen kunnen skippen door ellenlange fietstunnels. Dit is een oude spoorrails welke als fietspad is omgetoverd. Super fietsen dus.
En al dat klimmen wordt beloond, met een super mooie waterval en de Gorges de Chessaze. En dan denk je te kunnen overnachten op de stadcamping in Saint Ambroix. Daar aangekomen, hele dorp opgebroken, duurt even voordat we de bordjes van de camping gevonden hebben, maar dit is gelukt, en dan kom je bij de camping, hek dicht, hoog gras, tarieven van 2015 bij de receptie...een afgebrand dorp dus.
Hotels, eveneens fermee....het zit ons niet mee, dus maar gewoon de route verder gevolgd en jawel, camping 3,5 km vanaf St. Ambroix, aan de Ceze.
En dan gister, op pad maar door de warmte toch iets van de route afgeweken, op naar Cardet. Hier hebben we 5 jaar geleden gestaan met de caravan, bij toeval, gestrand met de auto. Hier kun je lekker zwemmen, en lekker eten. Gister restaurant gesloten, maar we konden er toch terecht.
Tijdens het zwemmen, komen we oude bekende tegen, Sjaan en Harry, welke we eveneens 5 jaar geleden in mei op de camping in Crest hebben ontmoet. Wat een toeval, wie weet wie we onderweg nog meer tegen gaan komen? even lekker bijgepraat, was gezellig.
Woensdag, vandaag dus, heel vroeg vertrokken ivm de warmte. Om 7 uur zaten we kant en klaar op de fiets, tentje weer op de plek op de bagagedrager en alles weer aan de fietst gehaakt. Planning van vandaag hebben we niet echt, mede gezien de
warmte. Wat we wel weten is dat we een klim krijgen naar Saint-Guilhem-le-Desert. De afdaling is heel bijzonder, via een kloof. Ja den ben je heel erg klein....een weggetje tussen metershoge bergen. Super belevenis, ook de klim, een weg met aan beide kanten kurkbomen, beetje het desertgevoel maar dan met bomen en niet met zand...
Om 8 uur vanmorgen was het al 20 graden, en dat terwijl we richting Ambert 4 graden in de hoogte hebben gehad, met hagel...en nu vallen de mussen van het dak af...
Omdat er onderweg wederom alles gesloten was hebben we vandaag met 36 graden op de fiets en 31 graden in de schaduw een afstand van 116 km gemaakt. Gelukkig een camping in Pezenas met zwembad, dus ff afgekoeld in het Zwembad. Hier hebben we wel wat bekijks, een duopenotti effect, zwaar afgetekende fietskleding, bruine halve armen en benen...
Tot zover onze vorderingen.
Tot de volgende log en voor iedereen die nu ook op vakantie is of onderweg is, geniet ervan, hopelijk net zo veel als ons.
Chris en Karin
-
24 Mei 2017 - 19:46
John Keizer:
Jullie maken wat mee! Kloven, hagel, hitte en gesloten campings. Maar wat fijn dat er dan af en toe een hotel, kaasplankje en zwembad is, dat is fan de beloning. Ga zo door, Barcelona komt in zicht! Groet john
-
24 Mei 2017 - 19:46
Gerard:
Heerlijk verhaal weer, met voor mij leuke bekende herinneringen. De ouderwetse Franse poepdoos zijn wij met kamperen, vroeger ook veel,tegengekomen. Lekker op je hurken en inderdaad hard weglopen na het doortrekken. Als je in mei vertrekt zijn in Frankijk nog veel campings dicht, het seizoen begint later. Jullie gaan al aardig hard, al in de Lanquedoc, richting Spanje. De temperatuur zal nu wel wat standvastiger worden. Veel plezier verder nog. -
24 Mei 2017 - 20:07
Jan En Bram:
Chris, Karin wat een avonturen als je dit zo leest geweldig! Als ik het zo bekijk liggen jullie prima op schema dus rustig aan vooral als het zo warm is. Veel plezier nog geniet er van en de groetjes van hier. Jan en Bram. -
24 Mei 2017 - 21:21
Marianne Berendsen:
Hoi luitjes,
Zo te lezen hebben jullie al een hoop meegemaakt en gezien. Is toch altijd een heel avontuur maar zo te lezen en aan de foto's te zien genieten jullie volop. Ik wens jullie nog veel plezier een goede reis. Groetjes Marianne -
24 Mei 2017 - 21:57
Kees En Miep Hondsmerk:
Wat een prachtig land om doorheen te fietsen. Jullie verslag lezende zijn er veel bekende plekjes en zien we in gedachten jullie daar fietsen. Ondanks regen en hagel genieten jullie met volle teugen en daar doen jullie het voor. Ga vooral zo door -
26 Mei 2017 - 10:11
Janine Zeen:
Wat leuk om jullie avonturen te lezen...wat een ervaring weer.. heel veel plezier nog en blijf genieten, ga zo door -
26 Mei 2017 - 19:32
Ernie:
Karin wat kan jij leuk schrijven.Je moet echt als jij wat oude wordt een boek gaan schrijven van deze fietstochten.Zo mooi ik lees het als een spannend boek.En jullie maken ook van alles mee en zien ontzettend veel mooie natuur wat je met de auto niet zo ziet.Heel mooi.Maar jullie schieten al lekker op richting Spanje.Warm weer en dan moet je het kalmer aan doen.Maar het is hier ook geweldig weer.En het weekend wordt het nog warmer.De mensen wie nu een lang weekend vrij hebben boffen met dit weer en vakantiegangers helemaal.Wij wensen jullie een hele fijne veilige reis verder en geniet ervan.Ga zo door.Lieve groetjes van Oom Jan en Tante Ernie -
28 Mei 2017 - 09:12
Wilma Van Uem:
Hallo wat we mooi avontuur met alles wat jullie mee maken geniet er van en tot de volgende keer!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
