Au revoir, bon dia

Vanuit Warm Spanje dit bericht. Het heeft even geduurd, niet omdat we geen internet hadden maar omdat we te druk waren met pellegrinodaden.
Vanuit Arcachon zijn zijn we verder gefietst, wat moet je anders toch, elke dag tot nu toe gefietst, geen dag over geslagen. In Gujan-Mestras weer op de route gekomen en bij Le Teich is de alternatieve route langs de kust afgelopen en volgt er een saai stukje door de Les Landes. Lange wegen en veel dennebomen. Daarentegen hebben we net 1 km voor Moustey op een camping gestaan met tipitenten en een huisje waarin je kon koken, met douche en koffiezet apparaat. En heel bijzonder, een poepdoos. Dit was een los huisje met een wc-bril in een houten plank en een emmer eronder. Na elk gebruik, maakt niet uit wat, moest er een hele grote soeplepel met vermalen boomschors op. We hebben het geprobeerd, echt een aanrader voor thuis, het stinkt niet, het ruikt naar vers hout. Dus als we nog een keer het toilet gaan aanpakken, wie weet.

Vanuit Moustey zin we verder gefietst door een wat glooiender landschap. De camping welke we uitgezocht hadden, een stijlboerderij, was moeilijk, er was niemand die er over ging en we moesten dan zeker twee uur wachten. Dus alternatief, doorfietsen. Deze dag maar even de 100 kilometer volgemaakt. Tussentijds langs de supermarkt in Taller, deze was gesloten maar de eigenaar heeft de winkel open gedaan. Dat was super. In St. jean de Vincent een leuke camping gestroffen, gelijk aan de route, dat maakte de 100 km weer goed.
De volgende dag naar Dax, een beste stad met Thermaalbaden. Ook hier zijn we aangesproken door een Fransman welke het helemaal super vond, en eveneens onze uitrusting. Dat valt wel op, fluorgeel. Maar dat is dan ook wel de bedoeling voor de zichtbaarheid. Beter zichtbaar dan platgereden.
We zijn gestopt bij Peyrehorade, hier hebben we op een camping gestaan bij een kiwikweker. Heel bijzonder om dit te zien, wij weten nu waar de kiwis vandaan komen.
De volgende etappe is bijzonder, naar St. Jean Pied de Port, de place to by voor de overtocht naar Spanje en over de pyreneenen. Dit voor velen ook een startplaats, hier weer ander mensen ontmoet. En hier eveneens zicht op de pyreneen.
Op 29 mei hebben we de grens met Spanje bereikt, via Arneguy. Wederom geen groot bord van Spanje...Schengenakkoord...
Maar via de Roelandspas de pyreneen over gefietst. De eerste plaats na de Roelandspas is Roncesvalles. Hier druk met pelgrims en de nieuwe hospitalleros, de vrijwilligers welke voor twee weken dienst draaien in een Refugio. Blijkt dat er een uit Didam afkomstig is, en ja de wereld is dan klein.
Op 30 mei zijn we door de Erro vallei om Pamplona heen gefietst. Hier wemelt het van de gieren (beesten dan, geen mensen). Echt een aanrader dit stukje.

De weg vervolgd, goed op weg, kekker warm getrapt met wat klimmetjes, komen we in Estella een stel tegen op de tandem welke we reeds een paar dagen tegen komen op de campings. Ze hebben pech met de tandem. Dus samen met hun naar de camping om te kijken of het te herstellen is. Dit is gelukt, pelgrimsdaad verricht. Lekker gezwommen en de volgende dag weer verder.
Alles gaat verder voorspoedig, knie van Chris gaat heel erg goed. Het weer is super, vroeg starten ivm de warmte.
Morgen gaan we op naar Burgos, de mooiste cathedraal van de route.
Hopelijk willen de foto's op de weblog, anders een andere keer.
In ieder geval groetjes van ons, hier is het super in het tijdloze
Chris en Karin