Beetje gek moet je wel zijn...

Hallo allemaal,

Vanuit Frankrijk dit bericht over de voortgang en voor de niet polarstepsvolgers en Stravagangers een update over onze vorderingen.

Terug in de tijd, voor ons lijkt het al heel erg lang geleden dat we zijn vertrokken op vrijdagmiddag naar Heerlen met de auto. We hebben het idee dat we zeker een maand al aan het fietsen zijn, maar niets is minder waar.

20 mei zijn we vanuit Bourscheid in Luxemburg vertrokken, via een loopbrug over het water naar de camping tegenover het hotel en toe heel makkelijk de weg weer op. Gelukkig hebben we niet de afdaling naar het hotel weer omhoog hoeven te fietsen, of te wel lang leve Maps. En al heel snel stonden we oog in oog met een hert. Zij stond weliswaar aan de overkant van het water, en toen we een foto wilde maken, klapte het stuurtasje dicht, en ja hoor, weg hert.

Snel zijn we naar Ettelbruck gefietst en van daar naar het centrum van Luxemburg, Luxemburg. Hier was een weg afgesloten en was de omleiding via een smal paadje omhoog aangegeven, klimpercentage in de dubbele cijfers. Er kwam een jongen aanfietsen, net zo bepakt als wij, uit natuurlijk Nederland, en wel uit Rotterdam op weg naar Venetië. Vervolgens maar even een andere omleiding bedacht en weer snel op de route.

Na Dudelange zijn we de grens met Frankrijk gepasseerd, bij Zoufftgen. Gewoon voor een viaduct, maar gelukkig stond er wel een bord Frankrijk. En gelijk wordt de omgeving anders. glooiend landschap noemen ze dat, of te wel vet klimmen en een beetje dalen. Voor je gevoel is het dalen altijd te kort in verhouding met het klimmen. En dubbele cijfers (kijk al bewust niet op de navi wat voor een percentage we hebben, dan zakt gelijk de moed je vet in de schoenen.)
Voor de overnachting zijn we uitgeweken naar Thionville. Hier komen we nl. altijd langs op de weg naar de Mont Ventoux, waar de kerk vast aan de snelweg staat en deze erg beroet en grauw is door al het verkeer. En omdat er onderweg geen mogelijkheid was. Bij de Campanile hebben we een mooie doorgangskamer gekregen. Gelukkig konden de fietsen binnen staan, beter dan op de onbewaakte parking.

21 mei zijn we vanuit Thionville weer naar de route gefietst via Distroff. Onderweg worden we weer begeleid door de koekoek zoals vaak op onze trips.

Het landschap is super mooi, de beloning voor het klimwerk is het mooie uitzicht. In de buurt van Passavant door het Foret de Passavant gefietst, lekker gematigd klimmen, ongeveer 4 procent, en dat is dan super relaxed. Vervolgens zijn we op de camping terecht gekomen in Vic sur Seille, een camping aan een visvijver. hier treffen we twee mannen die naar de Mont Ventoux fietsen vanuit Lelystad. Later komt er nog een stel bij vanuit Saarbrucken. Al met al stond het trekkersveldje vol. Savonds lekker zitten bakken en braden voor het diner, of te wel een aantal blikken in een pan met twee hamburgers erdoorheen gebakken. Heerlijk toetje na, caramelvla en we kunnen er weer tegen.

Eergister zijn we vertrokken met 6 graden, gelukkig werd het al snel warm, en was de zon niet door gebroken, hadden we het warm gekregen van het klimmen. De kleinste versnelling wordt regelmatig gebruikt en is soms nog niet klein genoeg, ja dan moet je lopen, ook dat is geen pretje met alle pruttel aan de fiets. Maar het lukt altijd weer om boven op de bult te komen.
En wat een verassing als je Luneville binnen fietst en daar een kopie van Versailles aantreft, met dank aan Lodewijk de XVe.
Super mooi en zelfs de tuinen waren aanwezig.

Uiteindelijk in Miracourt overnacht, na wederom 100 km in de benen te hebben. Dit hotel ligt 7 km van de route af, maar was goed te doen. Hier heerlijk gegeten.

Gister vertrokken vanuit Miracourt. Stonden te praten met een Fransman en zagen een andere hotelgast met de auto achteruit rijden tegen de reclame zuil aan van het hotel. Zijn vrouw was scheel, maar ik denk hijzelf ook.
Al met al weer op weg na een ontbijt met een bakje appelmoes en croissants. Op naar Port sur Saône. En dan denk je een super luxe havenplaats aan te treffen, niets is minder waar, het is een verlopen plaats met een hoop kanslozen. Maar de camping was super goed. Hier twee nadere stellen getroffen en een waslijn gedeeld, en daar wordt je blij van, als de was weer schoon en droog is.

Vandaag was het doel om in Saint Vith te overnachten, maar allez, na vele vette klimpartijen komen we aan in het plaatsje (zat zelfs een Intermaché) en helaas, hotel Ferme. Was geen hotel meer...dus door, en dat werden er dan ook weer meer dan 100 km. Hier een mooi hotelletje met een goed terras ervoor. Heerlijk ff in de schaduw genieten van het voorbij rijdend verkeer. En voor de kenners, ze hebben Magret de canard op het menu staan..alleen moeten we nog ff wachten tot we kunne eten, en ze hebben hier geen zak chips als je een drankje besteld, jammer, zou er best ingaan.

Tot zover onze belevenissen en hopelijk tot de volgende log.

Groeten Chris en Karin