Het komt goed

Dag allemaal, Hier zijn we toch nog even met een bericht. We gaan het redden om op tijd weer terug te zijn bij de auto. Als het goed is dan zijn we vrijdag weer in Plouvorn waar we een nachtje in de blokhut slapen (helaas niet in de eco lodge) waarna we zaterdag gaan rijden richting Nederland. Maar even terug naar waar we gebleven waren, dat was in Léon aan het Lac. Vorige keer niet verteld, maar dit hadden we geboekt met Expedia, normaal boeken we met Booking als we iets boeken, echter zat er niets via Booking in Léon. chris heeft betaald via Expedia en op naar het hotel. Daar aangekomen moesten we even wachten tot de receptie openging. Daarna begon het, volgens de mevrouw van het hotel hadden we niet betaald. Zelfs de bankbetaling kon haar niet overtuigen. Nee we hadden niet betaald. Uiteindelijk was ze bereid om te bellen met Expedia. Hier stond ze in de wacht en tijdens het in de wacht staan ging ze verder met mensen helpen in de tea-room. Ondertussen, ja je raad het al, staat ze niet meer in de wachtrij en is ze elders. Dus maar even, ondanks de corona, de telefoon gepakt en aangegeven un moment en mevrouw opgezocht. En ja hoor, we hadden netjes betaald. En konden we met zeker drie kwartier vertraging naar de kamer om te douchen. We hebben hier maar geen ontbijt genomen, het ging allemaal niet zo heel snel. Waren bang dat we dan om 10 uur nog aan het ontbijt zouden zitten. Dus volgende dag in de campingwinkel vlak bij brood en beleg gehaald. Op naar Parentis en Born, hier komen we de Fransman met de harde muziek weer tegen van de Passage du Gois. Hij was op weg naar Portugal maar gaat uiteindelijk naar Spanje ivm de corona. Wat een toeval, Jerome maar even op de foto gezet en verder. Het is mooi weer en we stoppen in Biscarosse Plage, hier hebben we een camping waarbij je polsbandje om moet hebben, anders kom je de camping niet op, lijkt wel all inclusive, is het niet, maar wel op de camping kunnen eten. Bijna onderuit gegaan met de fiets vandaag, kwam in een gleuf terecht, maar gelukkig alles na een beetje stuurmanskunst weer op het goed spoor kunnen krijgen, dit was voor mij de tweede keer, de eerste keer bij een barriere op het fietspad waar je tussendoor moet slingeren, door wat gladdigheid bijna onderste boven. En voor Chris, eveneens twee keer: bij het begin om op de spoorbaan te komen, bijna omgevallen op de helling, was maar goed dat er zo’n barriere stond, deze hield Chris tegen. En de tweede keer eveneens een gleuf in de weg, als je daar niet lekker doorkomt, dan heb je het hart wel even in de keel zitten. Maar al met al, alles is goed gegaan, zelfs de lekke band hebben we overleefd. Voor het eerst sinds 6 jaar een lekke band onderweg met de reisfiets. Woensdag 1 juli zijn we na wat spetters vertrokken, voorspelling was niet goed, onweerswaarschuwing, maar dit zat gelukkig niet in de richting van waar wij naar toe gingen, wel gehoord, en snel de andere kant op gefietst. Het is dus een droge dag gebleven met een mooie route door de pijnboom bossen vol met zingende cigales. Prachtig om doorheen te fietsen met dit overweldigende geluid. We stoppen in Lacanau bij Hotel Vittel Village, deze is vandaag voor de eerste dag open na de lock down. Donderdag zijn we op weg naar de boot gegaan, van Le Verdun naar Royan, het is te ver om te zwemmen. We moeten ruim een uur wachten op de boot en nemen even een lekkere salade tijdens het wachten. De overtocht is best ruw, voor een grote veerboot. Maar de fietsen staan nog steeds als we weer in het ruim komen. In Royan heeft Chris korting bedongen op een Suite. Wat een luxe, een bankstel in de slaapkamer en een riant terras. De volgende ochtend een super ontbijtbuffet gehad. Wat een feest. Echter duurde het even voor we hier konden vertrekken, onze fietsen stonden buiten vastgemaakt in het portiek met een dikke ketting en dubbeldik slot. Alleen konden ze de juiste sleutel niet vinden, duurde wel even maar uiteindelijk gevonden en konden we vertrekken. Die dag hebben we de wind vol tegen en stoppen op een camping Au Port Prunay, van een Nederlandse. Hier spreken we een Belg uit Veurle, hij is blij dat er wat mensen op de camping komen, het is er erg rustig in vergelijking tot andere jaren. Even gezellig mee staan kletsen. Voor ons ook gezellig omdat we verder geen Nederlanders etc. spreken onderweg. We vertrekken altijd vroeg zodat de wind wat minder is, echter die nacht ging het er heftig aan toe, leek wel Mistral. En ja hoor de volgende dag, weer een beste bak wind om de oren, en ja hoor, tegenwind. Uiteindelijk komen we terecht in Saint Vincent sur Jard. Dit is een gehucht met krantenpapier dichtgeplakt, en jawel, met een super restaurant. Het is een familiehotel met restaurant en een super diner. Het beste tot nu toe, Foie gras, Canard fume, zalm als voorgerecht en hoofdgerecht magret de canard en als klapper, tarte tartin met bolletje ijs na. Dit was echt uit de kunst, en de moeite waard om hier een keer naar toe terug te gaan. De volgende ochtend, motregen, en dit heeft zeker 60 km geduurd. Nou scheelt het dat we best doorfietsen, maar ja, lekker is anders. Later klaart het super op en zijn we gestopt in La Barre de Monts, hier kun je weer met de boot richting een eilandje. Hier veel oester kwekers. Op maandag hebben we een stuk af kunnen snijden door door het binnenland te gaan en niet langs de kust. Dit scheelt aanzienlijke kilometers. We hebben natuurlijk maar drie en een halve week omdat we niet eerder de grens over konden en nog twee dagen terug willen rijden, het is nog best een eindje, Bretagne. Bij Le Pellerin hebben we de route weer opgepakt richting Nantes. Hier nog maar een keertje overnacht en dit keer zonder ontbijt, dit hebben we nu maar even zelf geregeld. Vanuit Nantes is het zeker 12 km tot je bij het Kanaal bent, en hier is weer de rust na het drukke Nantes. We zitten weer op de route Nantes- Brest langs het kanaal. Dit ziet er nu mooi uit, omdat de zon schijnt. Krijg je toch een heel andere kijk op de route dan het donkere weer van de heenweg. En we hebben al talloze bevers gezien in het water, en één dood plat op de weg. Vandaag hebben we 112 km gemaakt tot Rohan, hier zitten we in een oud pand, heel bijzonder, een B&B annex Chambres d’hote, dus we gaan hier hopelijk lekker eten. Wordt vervolgt. We hebben nog twee fietsdagen, tot nu toe 2266 km getrapt en we moeten nog een kleine 200 km. Dus het gaat helemaal goed komen. Tot de volgende keer, of te wel au prochaine Groeten Chris en Karin