En nu gaat het nagenieten beginnen

Goedenavond trouwe lezers van onze weblog,

Dit is alweer het laatste bericht van ons. We zijn terug na een tweedaagse autoreis. Ja we hebben het maar even kalm aan gedaan, het is al met al 1100 km rijden naar huis. En aangezien we 24 dagen aaneengesloten hebben gefietst, is het wel even lekker om dan in twee dagen naar huis te rijden. We hebben 2500 km gefietst en dat met zowel heen als terug tegenwind.

Maar we waren de vorige keer nog niet klaar met ons verhaal over de B&B, dit omdat we nog moesten eten. En ja het is normaal in Frankrijk om na 19.30 uur pas aan tafel te gaan. Het was echter bij de B&B nog wat later voordat we aan tafel konden, het was al 21.15 uur. En dan moet je nog beginnen met eten. Dit kwam door het feit dat de eigenaresse voor 4 personen had gekookt en de andere twee personen niet kwamen opdagen. Maar al met al was het voor ons niet zo erg omdat we het portie van de rauwkost van de niet opdagende personen erbij kregen. Heerlijk vers gemaakt met kool, sla, wortel en andere dingen, te veel om op te noemen, voortreffelijk was het wel. Hierna kregen we een vegetarisch gerecht wat een beestje smaakte naar tandori met rijst. Hierna de bekende kaas en als laatste om half elf een chocolade toetje. Daarna nog even in de keuken kijken hoe het fornuis aan gaat, we kunnen de volgende ochtend zelf ons ontbijtje maken en opeten, eitje en koffie zet ze klaar om verder af te maken. Dit omdat ze niet zo vroeg het ontbijt klaar heeft en wij weer op tijd weg willen. Dus dit is dan ook fijn geregeld.

De volgende ochtend zitten we dus inderdaad na het ontbijtje vroeg op de fiets. De route gaat richting Glomel en Rostrengen. We gaan vandaag Glomel voorbij, hier hebben we op de eerste dag overnacht. We fietsen dus weer langs het kanaal Nantes Brest. Echter is het op de terugweg mooier om te fietsen dan op de heenweg. Het is nl. mooi weer en dat maakt het wel heel erg anders. Door naar Carhaix, hier overnachten we in Hotel Noz Vad, of te wel hotel goede nacht. Het is een plaatsje wat heel wat lijkt op het kaartje in het boekje, echter valt het al met al enorm mee. Er zit een supermarkt, twee kroegen en wat andere kleine winkeltjes. Het begint wat te spetten, maar dat is normaal voor dat gebied en stelt dit keer niet veel voor. Wel koelt het best af en is het s’ochtends erg fris op de fiets. Voordat we in het dorp zijn moeten we echter ontiegelijk omhoog fietsen, dit is niet lekker als je al ruim honderd km in de benen hebt, maar het is niet anders, dus trappen maar.

De volgende dag, vrijdag is het de laatste fietsdag voor ons. Ongeveer 50 km route en daarna van Morlaix naar Plouvorn. Het fietspad hebben we snel afgefietst, onderweg nog een paar fransen gesproken, altijd gezellig. We kregen zelfs de drinkwaterkraan aangewezen op een stopplek.
In Morlaix gaan we verder op de navigatie en zetten de weg voort naar Plouvorn. Dat is even tegenvallen, er komt geen einde aan. Het is natuurlijk ook een mindset. Als je weet dat je die dag een honderd plusser moet fietsen, dan is dat geen probleem, nu weet je dat het het laatste stukje is. Maar al met al, we bereiken Plouvorn waar we in de blokhut mogen overnachten. Beter dan in ons tentje, het is s’nachts erg koud en dan is een blokhutje best fijn. De douche en toilet zijn op de camping, dus midden in de nacht maar ff lopen naar het toilet. En daarna weer lekker onder het dekbed.

Zaterdag is aangebroken. De terugreis gaat beginnen. Fietsen op de auto en gaan, we zien wel hoever we komen en hebben wel besloten om in twee dagen te rijden. Dit hoort ook nog bij ons avontuur en daarom stoppen we in Neufchatel bij een Logis hotel. Dit is een goede keten en daar zitten ook altijd goede restaurants bij, in dit geval ook zeker. We mogen naar de kamer kijken omdat het een klein kamertje is en de laatste voor 2 personen. Het bed is goed en klaar is kees, we nemen de kamer. En gelijk maar het avond diner vastgezet. Super gegeten en de volgende ochtend (vandaag dus)na het ontbijt weer in de auto, op weg naar huis.

Alles is goed gegaan onderweg, beetje file bij Antwerpen maar ook dat was na een uur opgelost. Onderweg zijn we weer Nederlandse auto’s tegen gekomen. Dit hadden we nog niet gezien, behalve in Plouvorn op de camping. Onderweg zijn we geen Nederlandse fietsers tegen gekomen, wel een Spaanse familie op de fiets en veel Fransen. Het was natuurlijk op voorhand niet in te schatten hoe alles zou gaan verlopen in verband met de net geopende grenzen en de Corona. Maar het is ons totaal meegevallen. We zijn overal met open armen ontvangen. Bij de ene met mondkapje, bij de andere zonder, het was allemaal heel verschillend. We hebben ons overal netjes aan de regels gehouden, handgel, mondkapje, afstand. In sommige gebieden speelde het zelfs niet eens, mensen geven elkaar gewoon een hand of kussen elkaar zelfs bij een ontmoeting (deden ze niet bij ons hoor...). We hebben totaal geen problemen ondervonden bij de accomodaties in hotels en campings en eveneens terrasjes en restaurants. Geen vragenlijsten of je gezond bent en niet hoeven reserveren, gewoon neerploffen.

We zijn blij dat we de reis hebben kunnen maken en eveneens zonder problemen. Eén lekke band, en dat was het dan. Super hebben we het gevonden en zeker een aanrader voor andere fietsers (Gijs en Ingrid: zou het zeker een keer gaan fietsen, het is echt een super tocht en auto luw).
Het is een hele toer om zo’n route te maken, maar het is gelukt, afwisselend, 95 % fietspaden en de omleidingen van de heenweg waren inmiddels opgeheven omdat de paden vervangen waren. Zelfs de boom was weg van het fietspad van de heenweg.

Al met al, we zijn blij dat het is gelukt. Volgend jaar hopen we wederom een mooie tocht te kunnen maken, deze ligt al klaar (alternatief van dit jaar, Duitsland naar Zwitserland vanuit huis). We willen jullie bedanken voor de berichtjes, wordt zeker gewaardeerd door ons en hopelijk in goede gezondheid tot volgend jaar.

Merci beaucoup et au prochaine

Chris en Karin